“Hier heerst een goede geest”, hoor je soms zeggen in een bepaald gezelschap. Wie of wat is dan wel die “goede geest”?  Hij lijkt even ongrijpbaar als de wind.  Je voelt hem wel maar kunt hem niet vastpakken. En morgen kan hij verdwenen zijn en valt de sleur weer over het gezelschap. De “goede geest” is er gewoon of hij is er niet. Claimen kun je hem niet. Je kunt alleen dankbaar zijn als hij er is.

Gods goede geest is de heilige Geest. Goed is Hij en heilig tegelijk. Even ongrijpbaar als de goede geest onder mensen. De bijbel leert dat Hij is als vuur, water en wind. Geen mens kan Hem grijpen. Hij is als zand en water dat door je vingers glipt.  Gods Geest daalt neer op wie hij wil. Zoals een windvlaag over de kruinen van de bomen strijkt, zo inspireert Hij mensen waardoor de een wijsheid bezit, de ander een heldendaad verricht en weer een ander tot inzicht komt.

De Helper, zo noemt Jezus de heilige Geest die Hij ons nalaat. Gods Geest troost en sterkt mensen. Hij geeft mensen de kracht het goede te doen en het kwaad te vermijden. Bidden we om Zijn komst en nog meer dat Hij open harten vindt! Wij wensen u een inspirerend Pinksterfeest, zalig Pinksteren!

Kapelaan Dassen

Zou dit dan mijn laatste stukje zijn in de parochiebladen over de coronapandemie?

Het ziet er nu goed uit. Nu ik dit schrijf verwachten we allemaal volgende week weer carnaval te kunnen vieren, twee jaar na de uitbraak na carnaval in 2020.

Niemand weet het zeker: Blijft het hierna een gewone griep, komt er een nieuwe versie, zijn we te vroeg optimistisch?

Niemand weet het, maar velen gaan niet zomaar terug naar een nieuwe werkelijkheid: We gedenken de vele slachtoffers, zoals pastoor Graat van Banholt, Noorbeek en Reijmerstok en zovele anderen uit onze parochies.

En vergeet ook niet de mensen, die aan longcovid lijden: Nog steeds niet de oude zijn en misschien blijvende klachten houden.

Het was een moeilijke tijd voor heel veel mensen en dat laat zijn littekens na.

Ik wens u allen van harte toe, dat hoe blij we zijn met alle versoepelingen en hoe lekker het biertje samen met carnaval en daarna zal smaken, we misschien ook wat meer nadenken over ons leven: Wat is werkelijk belangrijk, ben ik wel genoeg attent voor mijn naasten, leef ik misschien niet wat oppervlakkig?

Vragen die de afgelopen periode, hoop ik, wat logischer zijn geworden.

We gaan na Aswoensdag de Veertigdagentijd beginnen als voorbereiding op het Paasfeest.

Een tijd van bezinning, van onszelf de vraag stellen: Hoe leef ik eigenlijk: Stel ik mijzelf centraal of wil ik er zijn voor mijn vrouw, man, kinderen, mensen die mij nodig hebben?

Laten we er samen een mooie nieuwe start van maken en………………onze kerken zijn weer helemaal open zonder beperkingen voor u allemaal!

pastoor Tervoort

Eerstdaags mogen we advent en kerstmis vieren.
Voor de tweede maal tijdens de Covid-19-pandemie.
De terugkeer naar de normaliteit gaat minder snel dan we hoopten. De vele maatregelen en protocollen vragen ons wijselijk om afstand te houden. We hebben ons leven anders moeten inrichten. Zowel thuis als op school, op het werk, in de kerk en in het verenigingsleven verlangen we weer naar “het oude normaal”.  We verlangen naar fysieke geborgenheid en echt samen leven.
We beseffen eens te meer dat niet alles maakbaar is.

Hoe zat het ook weer met kerstmis? Kun je kerstsfeer maken of kopen? In de winkels is alles te krijgen wat nodig is voor de kerstsfeer.  Dennebomen en lichtjes, ballen en slingers en alle ingrediënten voor een heerlijk feestdiner. “I am dreaming of a white Christmas” klinkt misschien op de achtergrond. Maar het zal wel weer te warm zijn, dit jaar. Misschien dat we met de spuitbus de ramen wit kunnen spuiten? Doen alsof?

Wat hebben we ervan gemaakt, van Kerstmis?  Door te veel glitter en glamour sneeuwt Kerstmis onder. Want het wezenlijke van Kerstmis kun je niet kopen. En kun je niet maken. Het moet je geschonken worden. En het wordt ons geschonken als je je nog verwonderen kunt… “Een Kind is ons geboren” (Jes. 9,5), klinkt het in onze kerken. Ieder kind: een klein wonder.  Wie het in z’n armen neemt beseft opeens hoe kostbaar een mensenkind is, hoe belangrijk zorgende handen zijn en hoe afhankelijk de een van de ander. Een kind doet je je stoerheid afleggen. Het roept verwondering op en maakt het beste in je wakker.

Hoe kan het toch? De grote God die het heelal vervult, heeft zich klein gemaakt. Niet groter dan de maat van Maria’s schoot. Herders en wijzen raken niet uitgekeken op dat Kind, Gods eigen Zoon, liggend op stro. Laten we ons verwonderen over wat er van dit Kind gezegd wordt.  Wie er zich over verbaast wie het Jezuskind is, wordt er stil van en richt zijn leven er naar in. Kerstmis is meer dan sfeer. Kerstmis heeft vooral met verwondering van doen en met verandering van leefstijl. Laten we ons in de advent heel bewust voorbereiden op de geboorte van Jezus.

Kapelaan Dassen

Zoals u weet is ondergetekende sinds 1 september de pastoor van zeven parochies.

Wij hebben in goed overleg met de penningmeesters de financiële situatie besproken, zoals de gemeenschappelijk te betalen kosten van de kapelaan en mij.

Daarnaast hebben wij in een opbouwende sfeer over de roosters van vieringen gesproken.

Met name voor Mheer en Sint Geertruid zal dit gevolgen hebben voor het tijdstip van de vieringen in het weekeinde.

De nieuwe kapelaan zal op 4 oktober verhuizen van Rolduc naar de pastorie van Mheer. Daarvoor zijn er in Mheer werkzaamheden verricht zoals het schilderen van de woonkamer en de keuken.

Geleidelijk zult u hem ontmoeten en zal hij groeien in zijn nieuwe functie. Hij gaat bijvoorbeeld met de Jonkheid van Mheer mee het bos in om de nieuwe den te zegenen.

Het is allemaal nieuw voor hem, maar hij heeft er heel veel zin in!

Vanaf 1 november zullen wij voorgaan in alle vieringen in Banholt, Mheer, Noorbeek, Reijmerstok, Scheulder en sint Geertruid.

In Margraten zullen wij de vieringen doen als pastoor Janssen verhinderd is, bijvoorbeeld op zijn maandelijkse vrije weekeinde.

Ik hoop dat we in een goede sfeer samen met z’n allen mogen werken aan bloeiende, warme en opbouwende geloofsgemeenschappen in onze prachtige dorpen!

pastoor Tervoort

Nu ik dit schrijf is gisteren bekend gemaakt dat er een einde komt aan de mondkapjes en aan vele beperkende maatregelen in verband met de corona-pandemie.

Vele mensen voelen zich opgelucht, zeker ook omdat er de laatste tijd miljoenen vaccins zijn gezet.

Ik merk het zelf in de dependances van de Appelgaard: In Maastricht en ook in de Lommer: De bewoners zitten er zonder mondkapje en zijn blij dat we weer de H. Mis kunnen vieren. Het leven -ook kerkelijk- wordt weer wat vrijer. In Noorbeek is al een verkorte, bescheiden processie geweest en ook Reijmerstok heeft daartoe plannen.

Ik verheug mij op de vieringen van de Eerste H.Communie in Scheulder, Banholt en Noorbeek in september: Waarschijnlijk kunnen we weer vieren als vanouds! Wij mogen ons weer vrij voelen in onze contacten, zeker nu de vakantieperiode er aan komt. Geniet van het goede, dat ons wacht, maar ga nu ook niet gelijk over tot de orde van de dag: Blijf ook herinneren.

Deze vrijheid hebben we te danken aan al die zorgverleners en medisch personeel. Te danken aan het feit, dat we leven in een land waar, ondanks alle commentaar, de vaccinatiegraad enorm is toegenomen en heel veel goed is geregeld.

Ik voel mij heel erg dankbaar, ik hoop dat u dat ook bent!

Ik wens u een heel mooie, vrije en gelukkige zomer!

Misschien kan ik u eindelijk eens ontmoeten in de zon en met een glaasje in de hand!