Al lang zijn we in onze drie parochies van het Cluster Terlinden bezig met na te denken over onze toekomst. Sinds zowat een half jaar doen we dat op een bijzonder manier: met artikels in onze contact/parochiebladen, een enquête onder alle mensen met belangrijke vragen die ons allemaal aangaan, gesprekken, enz..

Velen onder u hebben op die vragen geantwoord, alleen of samen met anderen. In een werkgroepje van zes personen – vertegenwoordigers van alle drie de parochies – hebben we jullie antwoorden goed bekeken, erover gediscussieerd, gedachten gedeeld. Een belangrijk thema dat uit jullie reacties naar voren komt is: dienstbaarheid. Op 12 november a.s. zullen we het daar dan ook hoofdzakelijk over hebben. We doen dat “op een ontspannen en creatieve manier samen met elkaar in gesprek ondersteund door beeld en muziek”(uit: de laatste contactbladen).

Wie zijn dan die “WE”? Ik heb al heel wat mensen op de hoogte gebracht van deze avond. Zo heb ik, bijvoorbeeld, naar alle kapiteins en secretarissen plus de bestuursleden van onze vier Jonkheden (Terlinden, Reijmerstok, Noorbeek en Banholt) een e-mail gestuurd en gevraagd of zij ook op 12 november met enkele mensen kunnen komen. Bij dit alles is de grote vraag niet: hoe kunnen we meer mensen de kerk in krijgen – maar: hoe kunnen we met meer mensen de straat op om dáár dienstbaar te zijn waar dat nodig is.

Daarom wil ik vragen aan alle mensen die begaan zijn met onze parochies en hun toekomst om op 12 november a.s. hun wijsheid, verstand, inzicht en inzet te komen samenbrengen in het Paviljoen in Noorbeek. We beginnen om 20:00 uur tot op zijn laatst 22:30 uur. Willen jullie me iets laten weten of en met hoeveel jullie denken te komen? Dan hebben we een idee hoeveel stoelen en koffie we moeten klaarzetten. Kunnen jullie dat dan doen voor 6 november a.s.? renegraat@home.nl of 06 130 77 296 of 043 457 1221.

Ik ben ervan overtuigd dat niemand zo wijs is dat hij/zij niets meer kan leren en dat niemand zo onervaren is dat hij/zij niets te zeggen of te bieden heeft. Daarom vraag ik aan alle (werk)groepen te komen met minstens twee mensen: Onderhoud kerk en kerkhof, diakonie groep, gezinsmissen groepen, pastoraal overleg, acolieten, interieur verzorgsters, liturgisch beraad, avondwake groepen, processiecomité’s, zangkoren, siergroepen, Woord- en Communieviering groepen, lectoren, doopvoorbereiding groepen – of welke andere groep dan ook. Ook alle mensen die niet in een of andere (werk)groep zitten zijn van harte welkom!!

Hoe belangrijk is deze bijeenkomst?

Zo belangrijk als wij haar zelf maken!

René Graat, mhm

pastoor

 

 

Sinds ik hier bij jullie in Cluster Terlinden ben gekomen (Kerstmis 2007) zijn er 169 kindjes gedoopt. Bij die doopgelegenheden beloofden iets minder als 2 x 169 ouders (sommigen kwamen vaker als één keer) hun kind mee te nemen op de weg van het geloof: de weg van Jezus Christus “opdat ook dit kind Jezus achterna zal leven”.

Met deze woorden zeiden de ouders dat ze hun kind christelijk wilden opvoeden: leren liefhebben, bidden, hoop geven, vertellen over Jezus, over de geloofsgemeenschap die af en toe samen komt in de kerk, vergeving, zorgzaamheid, respect voor het leven, de natuur en nog veel meer.

De meesten van ons (volwassenen) – mezelf daarbij inbegrepen – hebben voor het eerst over God gehoord van onze ouders die ons niet alleen vertelden dat God bestond maar vooral dat hij een Vader is die van ons houdt. Mijn eerste kruisteken zal ik gemaakt hebben, niet in de kerk bij een pastoor, maar waarschijnlijk op de schoot van mijn vader of moeder – die me ook het Onze Vader hebben bijgebracht.

Ouders leren hun kinderen belangrijke dingen aan: lopen, praten, eten met twee handen, omgaan met andere kinderen, fietsen, zwemmen, tanden poetsen en ga zo maar door, want ze weten maar al te goed: niemand voedt zich zelf op. Dat deden ouders duizenden jaren geleden ook al.

Ik denk dat het nog altijd zo is dat kinderen op onbekende wegen daar lopen waar hun ouders hen voorgaan.

Fijne wandelingen wens ik u met uw kinderen.

René Graat, m.h.m.

pastoor

VRIJWILLIGERS

Enkele jaren geleden gaf Pastoor Harrie Brouwers eens een lezing over Vrijwilligers in de kerk. Aan de hand van wat hij toen zei, denk ik het volgende.

Het gaat er niet om God met wetten naar de mensen te brengen, maar de mensen naar God te brengen. En hoe doe je dat ? Door de mensen te laten zien dat je van hen houdt ! Je kunt je natuurlijk afvragen of dit wel mogelijk is binnen een kerk die zowat alles heeft uitgespookt wat God verboden heeft.

Hoe kun je binnen die kerk nog van liefde spreken ? Ik zou zeggen : verbeter de kerk en begin bij jezelf. Als vrijwilliger kun je je werk doen met veel overgave en inzet – als je onvriendelijk bent naar mensen toe, is het dit laatste wat blijft hangen. Mensen zeggen : “Die of die zet zich geweldig in, je kunt op hem/haar rekenen, maar hij/zij is ook lastig en een mopperkont”.

Deze persoon zal niet gauw anderen ertoe aanzetten om ook vrijwilliger te worden.

Dat is jammer: als de kerk een geloofsgemeenschap is, dan wordt het liefdesverhaal van Jezus, het Evangelie, op de eerste plaats beleefd in de eigen parochie. Met name de vrijwilligers hebben hier een geweldige opdracht: zij zijn de meest bekende getuigen van de boodschap van Christus. Zoals u weet, doe je dat niet alleen in de kerk maar ook en vooral daarbuiten. Laten we dat ideaal samen beleven – en elkaar niet de maat nemen.

Liefde begint thuis. Wat ons betreft is dat ons Cluster Terlinden – niet het Vaticaan of Utrecht. Daar wil ik dit mee zeggen: we kunnen lang en breed mopperen op dat wat gebeurt in het Vaticaan of waar dan ook in Nederland – als puntje bij paaltje komt dan leven we HIER en worden we uitgenodigd om ook HIER de liefde van God aan elkaar door te geven.

Moeilijk? Ja, soms heel erg! Maar Jezus durfde het aan met de meest verschillende en zelf tegenstrijdige 12 mannen die we nu de apostelen noemen. Hopelijk voelen we ons door dit voorbeeld uitgenodigd en geïnspireerd.

Met vriendelijke groeten,

René Graat, m.h.m.

pastoor

VOORBEREIDEN

 

De vorige maand heb ik u gevraagd eens na te denken over enkele belangrijke vragen die onze geloofsgemeenschap/parochie aangaan – vooral in verband met de toekomst. Het gaat over :

1. Wat vindt u nu belangrijk in onze parochie en wat zou u zeker voor de toekomst willen behouden ?
2. Wat mist u nu in onze parochie en wat moeten we dus proberen van de grond te krijgen ?
3. Wat moet er gebeuren en wat is er nodig om ervoor te zorgen dat we 1 en 2 kunnen waar maken ?
4. Hoe kunnen we – over de parochiegrenzen heen – elkaar helpen en met elkaar samen werken ?

 

In deze dagen bereiden een aantal kinderen zich voor op de Eerste Heilige Communie (heilig = verbonden met God) die ze in de mei maand zullen ontvangen.

Of er over 25 jaar nog steeds kinderen hun Eerste Communie zullen doen zal in belangrijke mate afhangen van wat God met ons voorheeft EN OOK van uw antwoorden op deze vier vragen.

 

In de afgelopen weken heb ik van één persoon een e-mail reactie gekregen (renegraat@home.nl) en van één werkgroep weet ik dat die binnenkort bij elkaar komt om hierover te praten. Er zit dus beweging in en ik hoop dat er nog velen onder u zullen meedoen, ook de koren, Jonkheid, Ouderen/Senioren groep of om het even welke anderen zich betrokken voelen bij onze parochie –  ook als u dit persoonlijk wilt doen.

Ter herinnering : het zou mooi zijn als de antwoorden voor half juni bij mij zouden kunnen zijn. Dan kunnen we er mee aan de slag, binnen een groepje mensen uit ons hele Cluster Terlinden.

 

Onze bisschop, Frans Wiertz, heeft gezegd :” als je de kerk van een dorp sluit, dan haal je de ziel uit dat dorp”.

Mooi gezegd en ik wil daar aan toevoegen : een kerk zonder zielen, is geen kerk.

 

René Graat, m.h.m.

pastoor