BRONK – terugblik naar voren.

In de afgelopen weken (24 mei, 14 juni en 12 juli) hebben we in onze drie parochies de Bronk gevierd – samen met de Kermis. Als ik terugkijk op de drie Bronken in ons Cluster Terlinden dan vind ik dat er aan alle drie goed is meegedaan. Er waren vooral veel actieve deelnemers – en dat is niet hetzelfde als “meelopers”.

De Bronk is een volkstraditie die heel wat mensen op de been brengt (in Luik is het allemaal begonnen zo’n 750 jaar geleden). Ook dank zij de Schutterijen is deze traditie in onze streken bewaard gebleven. De Bronk is ook een van de vele manieren waarop we ons geloof gezamenlijk beleven en uitdrukken. We vieren de aanwezigheid van God onder ons. Een belangrijk teken daarvan is de Hostie, het Heilig Brood, dat in een monstrans wordt meegedragen. Daarom heet de Bronk ook wel “sacramentsprocessie”: een sacrament is een moment van Godsontmoeting. Daarom buigen een aantal mensen hun knie: dat is hun manier om hun respect voor God uit te drukken.

Zoals ieder jaar waren ook nu weer de leden van de Jonkheid actief om alles in goede banen te leiden – al of niet bijgestaan door een aantal parochianen. Al onze dorpen hadden een grote schoonmaakbeurt ondergaan en overal hingen de vlaggen uit. Ook de processiepaaltjes met vlaggetjes kwam je overal tegen. Dit alles is een duidelijk teken van gemeenschap, van samenwerking, van saamhorigheid. In een van onze parochies hebben mannen die te oud zijn voor de jonkheid en te jong voor de oudheid een nieuwe groep gevormd en ze liepen met een Maria beeld (van 80 kg!!). Er ging daar ook een kinderwagen mee. In een andere parochie zag ik hoe een kleinzoontje zijn opa hielp de flambouw te dragen! Jong geleerd…. Ook hoorde ik dat er een groep jonge vrouwen een nieuwe groep willen vormen.

Na de vakantie zullen we zien hoe we daar verder mee kunnen.

De sfeer tijdens de verschillende processies vond ik – voor zover ik dat kon merken – een Bronk waardig: geen overdreven geklets, maar rustig jezelf de kans geven om eens na te denken over andere zaken die óók belangrijk zijn, hier en daar alleen of samen met anderen bidden. Jezelf gedragen weten door de Harmonie of Fanfare, Schutterij, Zangkoren, de Jonkheid samen met vele anderen zoals de dames en de heren die de (kleine) kinderen begeleiden.

De Bronk is één van de gebeurtenissen in onze dorpen waaraan we voelen en waarmee we laten zien dat we toekomst aankunnen. En die toekomst valt ons niet zomaar in de schoot. Ze zal waardevol zijn in die mate waarmee we ze NU voorbereiden. Wat de Bronk betreft: elk jaar komen er mensen bij elkaar om over de Bronk na te denken en te zien waar het nog beter kan. Dit “processiecomité” heeft heel goed geholpen om de Bronk overal te maken wat ze nu is: een processie om trots op te zijn en om je elk jaar weer op te verheugen.

Moge dat zo blijven!

René Graat, mhm, pastoor.