Onze mooie streek wordt één feest van najaarskleuren.

De bomen krijgen stilaan hun herfsttinten. Maar ook dat gaat voorbij en dan zien we een wirwar aan vreemd gevormde takken die naar de hemel wijzen of naar de grond buigen. Sommigen worden er mistroostig van. Het herinnert ons aan eindigheid en ouder worden. We verliezen onze jeugd, onze haren en onze dierbaren. Aan pijn is niet te ontkomen.

Het leven heeft ook waarde als de krachten afnemen. Als je het een niet meer kunt, kun je het andere nog wel. De herfst kan ook mooi zijn. Het leven is een geschenk van God. Het leven is je gegeven om er iets van te maken. Het leven draagt waarde in zich. Niet wat je hebt of presteert maakt die waarde uit, maar wie je bent. Of beter gezegd wie je geworden bent: mild en dankbaar voor alle goede dingen.

Ons leven mogen we teruggeven aan God. Rijker door alle goeds wat we ermee deden. We geven het terug maar ook dan wordt het ons niet afgenomen. Wat ons eens als geschenk gegeven is, blijft gegeven. Het leven wordt na de dood veranderd, niet ontnomen. Dat is ons geloof en dat geeft steun, moed en hoop, ook als het herfst wordt in ons leven.

Kapelaan Dassen