“Aan de familie, vrienden en parochianen van pastoor Rene Graat

U allen wil ik langs deze weg mijn welgemeend medeleven bij dit sterven uitspreken.

Normaal gesproken zou Vicaris Franssen aanwezig zijn geweest, maar normale omstandigheden bestaan even niet meer.

Dat René Graat als pastoor in zijn parochies zeer gezien was, bleek wel uit de veelheid van gebeden om herstel van gezondheid voor deze herder.

Zelf heb ik hem ontmoet toen ik afgelopen zomer in het dekenaat was, ter kennismaking. In Banholt vond er een ontmoeting plaats met vertegenwoordigers van de jonkheid van enkele dorpen.

Dat gebeurde onder zijn leiding. Wat mij daarbij opviel was de manier waarop deze jonge mensen naar hem keken, met hem omgingen. Ik meende duidelijk te kunnen zien dat ze heel vertrouwd waren met elkaar, en tegelijkertijd sprak er genegenheid en respect uit hun contact. Dat is verder niet te bewijzen, maar voor wie de ogen opent was het wel zichtbaar. Volgens mij hoort het contact tussen een pastoor en zijn mensen ook zo te zijn. Zoiets te mogen ervaren, stemt tot dankbaarheid.

Dat hij uiteindelijk op Paaszaterdag, ondanks alle gebeden, toch gestorven is, stemt dan ook tot verdriet. Maar ook spreekt er hoop uit: op Paaszaterdag rustte Jezus in het graf, maar op Paaszondag is hij verrezen.

We vertrouwen erop dat ook deze mens in de Verrijzenis van Christus mag delen.

Dank voor uw goede zorgen en gebeden voor hem.

Ik wens u allen veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.

En tot deze confrater wil ik zeggen;

René, A-Dieu: tot ziens bij God,

Heer geef zijn ziel de eeuwige rust

En het eeuwige licht verlichte hem

Dat hij ruste in vrede.

+Harrie Smeets, bisschop van Roermond”