De Hoop in ons is dat wat ons zegt dat leven sterker is, zoals de lente die onweerstaanbaar doorgaat en die geen angst met zich wil meedragen maar bomen groen maakt en vogels laat zingen,

De Hoop, dat zijn de leraren op school die hals over kop de school opnieuw moeten uitvinden, die nu misschien nog wel meer werk hebben als anders,

De Hoop, dat zijn de jonge mensen die, aanvankelijk blij met deze onverwachte “vakantie”, nu een gevoel van verantwoordelijkheid ontdekken voor hun scholing,

De Hoop, dat zijn al die ouders die creatief nieuwe bezigheden ontdekken voor hun gezin, nu thuis, en misschien “mobile-free” momenten weten te vinden zonder dat beeldschermen deze tijd-samen verstoren.

De Hoop, dat zijn al die mensen in witte, gele, groene, blauwe of doorzichtige jassen en pakken die dag en nacht klaar staan voor Corona – en andere – patiënten. En ook al die mensen die zorgen voor ouderen, mensen in de zorg, die zich zorgen maken over kwetsbaren, die kaartjes en tekeningen sturen naar ouderen die alleen zijn, of boodschappen voor hen doen.

Misschien kunnen we straks zeggen: Corona heeft ons geholpen om échte waarden van het leven en de gemeenschap te herontdekken. We hebben nu de tijd om daar eens over na te denken…

Missen werden uitgesteld. Voor sommigen onder ons is dit pijnlijk: we willen sàmen ons geloof vieren. Misschien kan deze beperking ons helpen de waarde van het persoonlijk gebed te herontdekken.

Rene Graat mhm,

pastoor