Leven wij christenen anders dan niet-christenen?

Alleen al door deze vraag te stellen waag ik me wellicht op spekglad ijs. Ik zou namelijk de indruk kunnen geven dat christenen beter zouden zijn dan niet-christenen. Maar maakt u zich geen zorgen: Jezus Christus (van hem komt het christendom) zei duidelijk: “Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen maar zondaars” (Marc.2,17). Het klopt dus niet als je denkt dat het er bij christenen om draait dat zij beter zijn dan de anderen. Ze zijn wél mensen die zich bepaalde daden, een houding, een manier van doen en spreken eigen willen maken: die van Jezus Christus wiens naam ik draag: christen, iemand van Christus; iemand die in hem gelooft, vertrouwen heeft in hem.

Dat kan alleen als je iets van hem weet en hem kent. Hoe is dat mogelijk? Hij loopt toch niet meer rond hier in onze buurt. Bovendien maakt zijn grondpersoneel er soms een puinhoop van door hun gedrag dat niets te maken heeft met de boodschap van Christus (kijk eens bij Mattheüs 18,6 wat hij te zeggen heeft over kindermisbruikers). Maar wat verkeerde mensen gedaan hebben, wie zij ook mogen zijn, kan toch geen reden voor mij zijn om christelijke waarden over boord te kieperen?

Hierover blijven praten kost negatieve energie.

Dat is jammer: we zouden onze energie kunnen steken in een zoektocht naar positief denken, tolerantie, empathie (inlevingsvermogen). Voor iemand die zich christen noemt, kan deze zoektocht gemaakt worden met behulp van het Evangelie. Een oud boek, zegt u? – niet van deze tijd? Iemand die dit laatste zegt heeft het Evangelie nog niet (goed) gelezen. Of vindt de toepassing ervan te moeilijk en schuift het daarom weg. Het Evangelie rustig lezen en erover nadenken – alleen of met anderen – geeft licht en zin aan je leven.

Eigenlijk is het de grondslag van christelijk leven.

Dat is het voor mij al meer als vijftig jaar.

René Graat mhm

Pastoor